vayjex

Pieśń.

C. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
W. Amen.

C. Pan z wami.
W. I z duchem Twoim.

Droga krzyżowa, którą właśnie rozpoczynamy, jest nabożeństwem, w którym chcemy zjednoczyć się z cierpieniami naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Dziś będziemy się modlić słowami Psalmu 22, który został napisany kila wieków przed wydarzeniami Wielkiego Piątku, a który w piękny, poetycki sposób opowiada o wydarzeniach, które spełniły się na osobie Jezusa Chrystusa. Sam Jezus modlił się słowami tego Psalmu wielokrotnie. Ewangeliści odnotowują, że nawet w ten ostatni dzień swego życia, wisząc na krzyżu, Jezus modli się słowami Psalmu 22 wołając: Eli, Eli, lema sabachthani? to znaczy Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? (Mt 27,46). Niech to nasze duchowe kroczenie za Jezusem drogą jego męki i śmierci doprowadzi nas wszystkich do zmartwychwstania w Chrystusie i do nowego życia w Jego królestwie.

C. Módlmy się. Boże, Ty przez mękę Chrystusa, Twojego Syna a naszego Pana, zniweczyłeś śmierć, która wynikła z grzechu pierworodnego i jako dziedzictwo przeszła na wszystkie pokolenia, spraw, abyśmy wszczepieni w Chrystusa i uświęceni przez łaskę nosili w sobie podobieństwo do Niego, jak z konieczności natury nosiliśmy podobieństwo do Adama. Przez Chrystusa, Pana naszego.

W. Amen.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?
Daleko od mego Wybawcy słowa mego jęku.
Boże mój, wołam przez dzień, a nie odpowiadasz,
wołam i nocą, a nie zaznaję pokoju.
A przecież Ty mieszkasz w świątyni,
Chwało Izraela! (22,2-4).

Samotność.
Samotność sprawia człowiekowi największy ból.
Jezus został opuszczony przez wszystkich.
Doznaje tak głębokiej samotności,
że odczuwa opuszczenie nawet samego Boga Ojca.

Czy potrafię dostrzec samotność Chrystusa w drugim człowieku?
Jak ja przeżywam własną samotność?

Jezu, skazany na śmierć za moje grzechy,
naucz mnie trwać w samotności przy Tobie.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Tobie zaufali nasi przodkowie,
zaufali, a Tyś ich uwolnił;
do Ciebie wołali i zostali zbawieni,
Tobie ufali i nie doznali wstydu (22,5-6).

W tej stacji Jezus uczy nas,
że w chwilach, gdy na nasze barki spada ciężar krzyża tak wieki,
że trudno nam go dźwigać,
jedynym wybawieniem jest bezgraniczna ufność Bogu,
nawet wbrew wszelkiej ludzkiej nadziei.

Czy pomagam ludziom, którzy są w trudniejszej sytuacji życiowej ode mnie?
Czy ufam jedynie Bogu? Czy raczej ufam jedynie sobie?

Jezu, dźwigający krzyż naszych słabości,
naucz mnie bezgranicznej ufności Bogu.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Ja zaś jestem robak, a nie człowiek,
pośmiewisko ludzkie i wzgardzony u ludu (22,7).

Pierwszy upadek Jezusa
pokazuje nam Jego solidarność,
ze wszystkimi ludźmi poniżanymi
i odrzucanymi przez innych.

Czy pochylam się nad biedą duchową i materialną innych ludzi?
Czy potrafię przyjmować obelgi i wzgardę innych ludzi?

Jezu, powalony pod ciężarem krzyża,
naucz mnie znosić z cierpliwością wzgardę,
jakiej doświadczam od innych.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Ty mnie zaiste wydobyłeś z matczynego łona;
Ty mnie czyniłeś bezpiecznym u piersi mej matki.
Tobie mnie poruczono przed urodzeniem,
Ty jesteś moim Bogiem od łona mojej matki (22,10-11).

Najważniejsza jest obecność
nawet w tedy gdy nie mogę fizycznie pomóc
tak, jak nie mogła pomóc Maryja
obecność jest umocnieniem do dalszej drogi.

Czy jestem wsparciem dla innych?
Czy stać mnie na obecność przy drugim człowieku
i szczere współczucie?

Jezu, spotykający na swojej drodze bolesną Matkę,
naucz mnie tak współczuć innym,
abym był dla nich autentycznym wsparciem.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Nie stój z dala ode mnie,
bo klęska jest blisko,
a nie ma wspomożyciela (22,12).

Jezus żeli się Ojcu,
że na ziemi nie ma wspomożyciela.

Czy pomagam innym z własnej inicjatywy
czy raczej dlatego, że mnie coś przymusza do tego?

Jezu, który solidaryzujesz się ze wszystkimi,
którzy myszą nosić krzyże innych,
dodaj mi sił w przezwyciężaniu oporów i lęków.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą,
rozwierają wargi, potrząsają głową:
Zaufał Panu, niechże go wyzwoli,
niechże go wyrwie, jeśli go miłuje (22,8-9).

Tak łatwo przychodzi potępić nam drugiego człowieka,
a tak ciężko dostrzec w nim Chrystusa.

Czy otaczam modlitwą wszystkich,
którzy niedomagają duchowo lub fizycznie?
Czy raczej oceniam innych
po wyglądzie, zachowaniu, majętności?

Jezu , pozwalający Weronice otrzeć swą twarz,
naucz mnie dostrzegać w każdym człowieku
Twoje najświętsze oblicze.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Otacza mnie mnóstwo cielców,
osaczają mnie byki Baszanu.
Rozwierają przeciwko mnie swoje paszcze,
jak lew drapieżny i ryczący (22-13-14).

Czasami sława bywają cięższe od krzyża.
Krzyki złości, przekleństwa, obelgi, fałszywe osądy
przywalają mocno do ziemi.
Zszarganą opinie ciężko jest naprawić.

Czy zawsze mówię dobrze o drugim?
Czy zdarzyło mi się kogoś zranić słowem?

Jezu, powalony na ziemię złymi słowami,
naucz mnie mówić tylko dobrze o innych,
abym nigdy nikogo nie potępił.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Rozlany jestem jak woda
i rozłączają się wszystkie moje kości;
jak wosk się staje moje serce,
we wnętrzu moim topnieje (22,15).

Współczuć to znaczy dostrzegać ból drugiego
we własnym sercu.

Czy stać mnie na łzy z płaczącymi?
Czy raczej uciekam z dala od nich,
szukając tylko tych, z którymi mogę się cieszyć?

Jezu, pocieszający płaczące niewiasty,
naucz mnie płakać nad własnymi grzechami.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Moje gardło suche jak skorupa,
język mój przywiera do podniebienia,
kładziesz mnie w prochu śmierci.
Bo sfora psów mnie opada,
osacza mnie zgraja złoczyńców (22,16-17a).

W trzecim upadku
Jezus solidaryzuje się ze wszystkimi,
którzy zostają powaleni na ziemie
złymi czynami innych.

Czy postępuje wyłącznie świadcząc innym dobro?
Czy zdarza mi się kogoś okraść, oszukać,
a może nawet zabić?

Jezu, upadający pod ciężarem naszych złych czynów,
naucz mnie wybierać zawsze dobro,
a odrzucać od siebie złe zamiary.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

A oni się wpatrują,
sycą mym widokiem;
moje szaty dzielą między siebie
i los rzucają o moją suknię (18b-19).

W tej dziesiątej stacji Jezus ponosi karę
za nasze grzechy przeciwko czystości.

Czy zachowuję czystość według swego stanu życia?
Czy nie karmię się pornografią, prostytucją, cudzołóstwem?
Czy do grzechu przeciw czystości nienasłaniem innych?

Jezu, obnażony moją nieczystością,
naucz mnie postrzegać ciało jako świątynie Twego Ducha,
a nie obiekt pożądania.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Przebodli ręce i nogi moje,
policzyć mogę wszystkie moje kości (17b-18a).

W przybici rąk i nóg Jezusa
dostrzegamy Jego bezgraniczne posłuszeństwo
i całkowity dar dla drugiego.

Czy potrafię poświęcić wszystko dla drugich
ze względu na Chrystusa, który oddał wszystko dla mnie?

Jezus, przybity do krzyża,
naucz mnie rezygnowania z siebie
na rzecz innych.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka;
Pomocy moja, spiesz mi na ratunek!
Ocal od miecza moje życie,
z psich pazurów wyrwij moje jedyne dobro,
wybaw mnie od lwiej paszczęki
i od rogów bawolich - wysłuchaj mnie! (22,20-22).

Cisza,
czy Bóg odpowie na wołanie Chrystusa?
Wydaje się, że to już koniec, ale…

Czy zawsze, nawet w sytuacjach po ludzku beznadziejnych,
ufam bezgranicznie jedynie Bogu?

Jezu, zamordowany przez ludzi,
naucz mnie wypełniać wolę Bożą do ostatnie chwili życia.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Będę głosił imię Twoje swym braciom
i chwalić Cię będę pośród zgromadzenia:

Chwalcie Pana wy, co się Go boicie,
sławcie Go, całe potomstwo Jakuba;
bójcie się Go, całe potomstwo Izraela!

Bo On nie wzgardził ani się nie brzydził nędzą biedaka,
ani nie ukrył przed nim swojego oblicza
i wysłuchał go, kiedy ten zawołał do Niego (22,23-25).

Zdjęli martwe ciało z krzyża,
ale czy zniknął smutek i cierpienie?
Złożyli na matczyne łono
owoc dający życie wieczne.

Jezu, zdjęty z krzyża,
naucz mnie zmieniać rozpacz śmierci w nadzieję życia.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

C. Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W. Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył.

Dzięki Tobie moja pieśń pochwalna płynie w wielkim zgromadzeniu.
Śluby me wypełnię wobec bojących się Jego.

Ubodzy będą jedli i nasycą się,
chwalić będą Pana ci, którzy Go szukają.
Niech serca ich żyją na wieki.

Przypomną sobie i wrócą do Pana
wszystkie krańce ziemi;
i oddadzą Mu pokłon
wszystkie szczepy pogańskie,

bo władza królewska należy do Pana
i On panuje nad narodami.

Tylko Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi,
przed Nim zegną się wszyscy, którzy w proch zstępują.

A moja dusza będzie żyła dla Niego,
potomstwo moje Jemu będzie służyć,
opowie o Panu pokoleniu przyszłemu,
a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi,
który się narodzi: Pan to uczynił (22,26-32).
Amen.

Grób to jeszcze nie koniec,
ale to dopiero początek,
nowego i wiecznego życia.

Jezu, stępujący do otchłani,
wydobądź mnie z czeluści moich nieprawości.

C. Któryś za nas cierpiał rany
W. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Na zakończenie tego nabożeństwa, dla uzyskania odpustu zupełnego na zwykłych warunkach, odmówmy modlitwę w intencjach, które nosi w swoim sercu papież Benedykt XVI: Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Któryś za nas…

C. Pan z wami.
W. I z duchem Twoim.

C. Niech was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec i Syn, + i Duch Święty.
W. Amen.

Pieśń.